"Eam modo neglexi, ad latrinam ivi, exii, mulier mihi manu salutabat, et ego incommode respondi."
“Respondit, ‘Salve, potesne huc venire?!’ Circumspiciens ineptus accessi. Perrexit me impudentem appellare quod eam neglexeram. Non ante tum intellexi eam putare me ibi laborare…”
"Risi, et antequam tempus mihi esset explicandi, illa a praefecto rogavit. Tum illa clamosissima erat, itaque alius minister accessit, et illa, non explicans, praefectum rogavit. Itaque minister abiit ut eum susciperet. Ille abiit."
"Vere non intellexit quomodo me cognosceret me ibi non laborante. Pergebat et pergebat, et tandem accepit."
Mulier: Quid? Scilicet numerum rectum habeo! Quando virum meum recipere possum? Foris exspecto, frigus est!
Mulier: Cum medico directe loqui volo. Sine me transire. Te in ius vocabo.
Mulier: Satis mihi est! Iam introeo. De te directe apud medicum querar! [vexans.]
"Mater novae aegrotae post operationem perfectam valde commota erat et dixit cubiculum nimis strepentem et nimis molestum esse infanti suo. Infans bene valere videbatur, non perturbatus, non dolens, nec sollicitus apparens. Institit cubiculum privatum esse."
"Cubiculum ingrediebar et exibam ut aliquid filio meo peterem. Itaque me circumvenit, me hic praesidem existimans, et nimium strepitum alteri puero (filio meo) fecit, cuius puer pacem et quietem requirebat (bene sit tibi in quolibet cubiculo nosocomiali, haha). Eius assecuratio cubiculum privatum solvit (omnia bene sunt nisi domus plena est) et mihi opus est ut res ita fiant."
"Vultus eius cum ei dixi me hic non laborare et puerum in proximo lecto filium meum esse! Paulo verecunda sed maxime irata videbatur. Scio tempus difficile esse, sed haec iura mulierum ridicula sunt."
"Aliquamdiu id duravit et eam ignorare conatus sum, sed intellegere potui eam strenue laborare."
Karen: In fundo culinae, ubi tibi pertinet, cenare debes. Inreverentiam erga clientem praebet et mensam occupas ubi ille cenare potuit.
"Erubuit et rursus torve aspexit, deinde ad administratricem cucurrit, quae bis ei dicere debuit me ibi non laborare."
"Auriculares deposui et illa tessera ferriviaria ad Brighton a me petivit. Quasi, 'Ignosce mihi, cara, operario ferriviario indiges. Viator sum.'"
"Finis fabulae hic esse debuit, sed minime, deinde decem libras in sinum meum iniecit et cum amicis suis abiit, dicens, 'Bene, illis in altera parte dicemus eum non facturum. Nobis tessera dedit, sed ex camera videre poterant nos ei iter facere dedisse!"
“Cum ea violenter moveret, ei dixi, ‘Hic non laboro.’ Illa respondit, ‘Nescio, quomodo sciam? Hoc facere debes tamen.”
“Respondi, ‘Pliquas meas removere debes, quia hic non laboro et currum ibi non pono. Aliud locum inveni potius quam ignotos increpare.’”
“Respondit, ‘Cum administratione loquar.’ Numquam vehementius riseram quam cum praeter ianuam vectus mulierem et virum, qui administratoris speciem videbatur, ibi stantes irati iam me digito monstrantes vidi.”
"Conatus sum placide explicare, non, liberi eius equum meum vehi non possunt, et non, non possum eam alium equum in stabulo vehi permittere."
"Nihil refert quid dicam, eam persuadere non possum me ibi non laborare neque 'filiam [eius] equitare permittere' posse."
"Clydus non plene eruditus erat, quia nuper eum accepi. Iuvenis erat et imperitus. Ne puerum quidem eum curare permisi, quia mordere solet. Puer me vitare et tangere conari coepit." Puerum humeris prehendi et leniter repulit, vere metuens ne Clydus eam morderet.
"Mulier anhelans clamavit, 'Filia mea ius habet equum illum tangere, ea fortasse in equis melior est quam tu! Praeterea, tu tantum operaria es, ergo non audes filiam meam urgere.'"
“Res me improvisam cepit. 'Filia tua equum meum tangere non vult; infanti aptus non est et filiae tuae nocere potest. Filia tua non plus quam ego scit, quindecim annos equito, et hic non laboro!!! Relinque me in pace!' clamavi.
"Hoc tempore equus meus expavescere incipiebat, et me conversus eum ad stabulum suum reduxi ut eum meque tranquillarem."
"Nonnulli ministri horrei advenerunt et conati sunt aestimare quid ageretur. Mulier me increpare pergebat, sed non amplius ei ferre poteram et discessi quia ministri eam occupaverant."
"Amici mei (qui ibi laborant) mihi dixerunt se minas gerere debuisse ut vigiles arcesserent ut eam dimitterent, quia liberos suos rogabat ut omnes equos quos videbat veherent. Etiam a stabulis nunc prohibita est, ergo saltem finis felix?"
"Retraxi. Illa dixit, 'Hoc exspectavi!' Mihi in mentem venit se me puerum suum esse putare. Comiter ei dixi me non esse puerum suum. Illa confusa visa est. "Certa esne," inquit, "te talem videri."
"Hoc tempore tantum volui ut sacculum meum dimitteret, et amici eius venerunt et mihi dixerunt ut desinem eam pudore afficere et cibum ei traderem."
"Itaque eis clare explicavi: 'Non sum vector vester cibarius. Hic meus cibus est. Hospes sum in hoc deversorio.' Sacculum ab ea avulsi, et cum deversorium intrarem, aspexi... Cum telephonum suum protulit et dixit, '[vecturae ministerium] voco et eis dico te stultum esse – pecuniam meam recipere volo!'"
"Non multum de hac re cogitavi, quia manifeste non eram operarius. Operarius tunicam nigram et tunicam caeruleam cum insignia tabernae gerebat. Ego tunicam cineream Guinness gerebam."
"Domina me praeteriit et ad finem ambulacri pervenit. Nescio an 'indicia' eius audire vellet, sed ad me conversa, paene me curru suo percussit et dixit: 'Nonne nimis molestum esset telephonum deponere et opus tuum facere?' Cum clientem egentem vides, ei auxilium ferre debes. Hoc est quod tibi stipendium datur!"
Domina: Ignosce mihi? Bene, ignoscere debes. Patinas et patinas desechabiles quaesivi et nemo auxilium ferre vult! Cur tam difficile est vobis officium vestrum facere?!
ego: Hic non laboro. Exspecto dum currus meus inspiciatur [signa ad signum "Centrum Pneumaticorum et Accumulatorum"]. Si laminas quaeris, in duabus tribusve viis sunt.
"Eo tempore, etiam vestes quas gerebam consulto inspexit. Frustrationem et pudorem repulit, gratias egit et abiit."
"Multas interrogationes ab hominibus plerumque accipimus, itaque assuetus sum in publico officio interpellari. Dixi, 'Ita, domina,' et me converti ut invenirem feminam mediae aetatis, nomine Orange, iuxta me stantem."
"Ego et socius meus modo vultus confusos permutavimus. Tunicas et pileos gerebamus cum inscriptione 'vigiles ignis', radios virides claros in cingulis, et bracas flavas laxas cum vittis reflectentibus."
"Silentio mea paulum irritata est et aurantium ante me sustulit. 'Aurantia? Haec? Habesne plura? An haec tantum?'"
"Nihil dixit, sed tantum sociae meae, quae prorsus sicut ego vestita erat et iuxta me stabat, nutu significavit. 'Ignosce mihi, habesne adhuc aurantia?'"
"Manibus exasperata sustulit et in contrariam partem ambulavit. Ex sectione holusculorum egressi pullum emeremus, sed ab ea ad ianuam tabernae inventi sumus."
"Adhuc comiter esse conatus, explicavi (quartum iam, omnibus pecuniam colligentibus) nos non in taberna cibaria laborare quia vigiles ignis simus."
"Ad partem posteriorem ambulabam ut ea colligerem, condicionem calamitosam tabernae et multos homines auxilium petentes contemplans, cum emptor quidam assiduus, qui me vexare solebat, me (saltem viginti pedes distantem) digito intendit et clamavit: 'Hic laboras!'"
"Attonitus est, sed paulo post cum liquamine lycopersici risi et ei dixi, tempore proximo, se probabiliter nolle aliquem qui in taberna sedisset donec eo advenisset ut sibi aliquid afferret."
"Nolo coniectare cur hanc coniecturam fecerit, sed non doleo quod crustulas fritas edit. Credo eum scire quid fecerit, quia non solum non questus est, sed etiam veniam petiit."
Ego: Ignosce domina, hic non laboro, sed puto eos in primo tabulato esse. ("Ignosce, domina, hic non laboro, sed puto eos in primo tabulato esse.")
"Omnes risimus et illa quam pulchra vestis mea videretur animadvertit. Me paulum erubescere fecit (conscia eram) et deinde mihi gratias egit quod eam adiuvissem."
"Alia domina ad me modo non admodum amicum accessit, me rogavit ut ei aliam togam cum bracis congruentibus certae magnitudinis emerem, rogavit cur vestes mixtas haberemus, et nominatim me rogavit ut eam ad vestiarium "Fart" vocarem, quia nescit cur tantum duas apertas tempore pestilentiae habeamus."
"Ei explicavi 1) nos in pandemia versari, 2) me nihil de vestibus vestimentorum scire, eas tantum gerere, et 3) me ibi non laborare."
"Hoc tempore, una ex ipsis operariis vidit quid accideret et intervenit. Ambae forte in vestiario eramus (in diversis sedibus) et illa per telephonum loqui coepit quomodo 'operaria procax' sibi auxilium recusaverit."
"Cum novum vestimentum induissem, illa de me cum procuratore loquebatur. Procurator dixit, 'Quis est ille homo, TF?' Ego modo subrisi et pro veste mea solvi."
AG: Stultusne es? Hora septima incipimus! Primo die, iam sero venisti! Hinc abi – dimissus es!
Tempus publicationis: Iun-XV-MMXXII